معنی خیم چشم - جستجوی لغت در جدول جو

دارای چشمانی چون چشم میش به هیأت و رنگ. که چشمانی میشی رنگ دارد. (یادداشت مرحوم دهخدا). آن که چشم وی مانند چشم میش سیاه خاکستری رنگ بود. (از ناظم الاطباء). اشهل. (دهار) (نصاب الصبیان) (مجمل اللغه) (زمخشری) (یادداشت مؤلف) (مهذب الاسماء). شهلا. (دهار) (نصاب الصبیان) (یادداشت مؤلف) (مهذب الاسماء) : رجل اشهل، مرد میش چشم. (منتهی الارب) ، احمق و ابله و نادان. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

خم چشم

(خَ مِ چَ / چِ)

قی و آب خشک چشم. ریم چشم. (یادداشت بخط مؤلف)

لغت نامه دهخدا

زخم چشم

(زَ مِ چَ)

زدن چشم. چشم زدن. نگاه بد چشم. چشم زخم:
مبادا چشم کس بر خوبی خویش
که زخم چشم، خوبی را کند ریش.
نظامی.
رجوع به چشم زدن، چشم زخم، و زخم شود

لغت نامه دهخدا

پیش چشم

(شِ چَ / چِ)

قسمت مقدم چشم. مؤق. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

نرم چشم

(نَ چَ / چِ)

کنایه از سخت روی. (برهان قاطع) (ناظم الاطباء) (انجمن آرا). بی روی بی حیا. (آنندراج). وقیح. (فرهنگ خطی) :
در گدازم ز شرم مدعیان
نرم چشمان چه سخت رویانند.
ظهوری (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

خیره چشم

(رَ / رِ چَ / چِ)

بی شرم. ستهنده. لجوج. حسیر. محسور. آنکه از بدی به پند و درخواست و تهدید بازنایستد. (یادداشت مؤلف). عنید. خودسر. خودرای. خیره سر. خیره سار

لغت نامه دهخدا

خله چشم

(خَ لَ / لِ یِ چَ / چِ)

کنایه از آب غلیظ که در گوشه های چشم فراهم آید، آبی که از اجتماع آن مژگانها به هم چسبند. (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

خم چم

(خَ چَ)

راه رفتن به ناز، حرکات دلبرانه، تواضع و فروتنی. (یادداشت بخط مؤلف)

لغت نامه دهخدا

خشک چشم

(خُ چَ / چِ)

مردم بیحسی که از چشمش اشک جاری نمیشود. (ناظم الاطباء). مردم بی عاطفه ای که در مقابل حوادث عاطفی بهیجان نمی افتد

لغت نامه دهخدا

خبث چشم

(خُ ثِ چَ)

به اشارۀ چشم و ابرو و تعنت و تشنیع کردن و آنرابه عربی خبث حدقه گویند. (از آنندراج) :
ز یک غفلت بخبث چشم و ابرو
سیه رو وانمایندت چو زنگی.
یحیی کاشی (ازآنندراج)

لغت نامه دهخدا